Aan de overweging wordt door veel pastores/dominees nogal wat aandacht besteed.
Eerst: exegese, doelgroepanalyse, eigen ervaringen
dan: zoeken naar rake formuleringen, zorgvuldige tekstverzorging.
Jammer is dat vaak dat proces niet meer herkenbaar is voor de hoorders.
Het plezier, het zoeken, de wanhoop en de opluchting, het engagement,
al deze existentiële ervaringen blijven in de studeerkamer achter;
de predikant leest haar tekst voor en beleeft hem niet meer.
Anders gezegd het gebeurteniskarakter van de preek is verdwenen,
de geschreven tekst blijft over.
Het woord moet weer vlees worden
Veel predikanten lezen hun zorgvuldig geformuleerde tekst
zelfs niet hardop voordat ze de preek houden.
Zij horen zelf niet hoe de tekst klinkt,
ze merken niet welke zinnen te lang zijn,
waar ze struikelen over bepaalde woorden.
Ze ontdekken niet waar een stilte past, of juist versnelling,
waar ze moeten behagen of juist confronteren.
Ze vergeten te werken aan de presentatie,
de liturgische performance, zoals dat ook heet.
Werken aan de presentatie levert een enorm rendement op!
Verder lezen: enkele voorbeelden