Liedteksten bij Uit aarde
bij I Tess 1,9-10; 4,9-5,4
Ruimte
Jij hebt een ruimte aangeraakt,
een stilte diep in mij van binnen,
ik kan een mens om niet beminnen.
Jij hebt een ruimte aangeraakt.
Jij hebt een ruimte aangeraakt,
de dood heeft hier zijn macht verloren,
de afgoden zijn afgezworen.
Jij hebt een ruimte aangeraakt.
Jij hebt ons ruim en licht gemaakt.
Wij hebben lief en leren delen,
jouw naam gaat rond, wij zingen, spelen.
Jij hebt ons ruim en licht gemaakt.
Jij hebt ons ruim en licht gemaakt.
Wij werken, bidden, waken, dromen,
verwachten jou, want jij zult komen.
Jij hebt ons ruim en licht gemaakt
Jij hebt ons ruimte, licht bereid
en mocht de tijd ons overvallen:
de Eeuwige wacht op ons allen.
Jij hebt ons ruimte, licht bereid.
tekst: Andries Govaart / muziek: Arie Boers
Dat wij weer weten
Beurtzang voor Aswoensdag
Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn,
genomen, gevormd, uit stof van de aarde.
Dat wij weer weten,
dat Gij uw adem ons hebt geschonken;
Adem in ons.
Adem in ons, breekbaar en broos –
kruiken van aarde,
dat wij weer weten dat Gij ons vormt.
Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn.
Dat wij weer weten,
dat wij verwant zijn: rotsen en gras,
mensen en lucht, sterren en zaad,
nijlpaard en musje.
Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn.
Dat wij weer weten, dat wij weer keren
terug in het stof.
Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn.
Dat wij ons voegen
in het werk van uw handen.
tekst: Andries Govaart / muziek: Rob Goorhuis
NSGV, Utrecht 2000
Leer mij leven
R. Wijze, leer mij,
leer mij leven,
leer mij leven met de dood.
Niets is duurzaam, niets is blijvend,
water stroomt en keert weer terug.
Mensen komen, leven, sterven
en je adem geef je terug.
Wat geweest is, zal weer komen;
nieuw is niets, al dacht je dat.
Winden waaien, draaien verder,
draaien rond, nooit afgemat. R.
Wil je werken aan je leven:
rijkdom, wijsheid, roem, genot?
Weet, de dood is om het even,
eind voor allen, levensslot.
Proef de tijden, weet te kiezen,
doe wat goed is op zijn tijd:
rouwen, dansen, zaaien, oogsten,
spreken, zwijgen, vrede, strijd. R.
God is anders, niet te kennen;
wij zijn aarde, wind en tijd.
Leer die tijd dan te genieten
met je lief en brood en wijn,
voor het zonlicht raakt verduisterd,
voor je smaak en zin vergaat,
voor je tot de aarde terugkeert,
voor de laatste lijster slaat.
Weet, Gods zegen
wordt gegeven
aan wie leven bij de dag.
tekst: Andries Govaart / muziek: Toon Hagen
Zingend Geloven 8
bij 1 Kor 7, 29 -35
De tijd verglijdt
De tijd verglijdt; hoe lang nog duurt
het tot het uur gekomen is?
De pijn, de vreugd, genot, gemis,
is wat het is, niet min niet meer.
De strop, de winst, van korte duur
dan komt het uur, wie weet wanneer
dat wij vergaan. Er is geen keer
geen houden meer, geen weg terug.
Proef wat er is. Wat is het waard
dat je bewaart de tijd die rest?
Geen eigendom, geen vast beheer
geen slaaf, geen heer, geen sterke band,
geen geld of goed, geen man of vrouw:
niets is van jou, wij zijn van God.
tekst: Andries Govaart / muziek: Arie Boers
We kunnen niet meer verder voor je zorgen
We kunnen niet meer verder voor je zorgen,
je wiegen, op je kreetjes zijn gespitst,
maar weet, al scheidt ons nu een doodse stilte,
liefde sterft niet.
We kunnen je, mijn kind, niet op zien groeien,
iets nieuws aan je ontdekken elke dag;
je bent bijzonder en dat zal je blijven,
hier onder ons.
Je bent ons kind van ongekende kansen,
en wie je worden zou blijft ongewis;
wij hopen dat de God van alle leven
ook jou voltooit.
Ontredderd zijn wij door verdriet en woede,
door uitputting, door spanning en verwijt.
Och bieden wij God in geloof ons lijden
En ons lief kind.
Uw armen wiegen ons en heel de schepping.
Ontvang ons kind, God, aan de dood voorbij.
Geef dat hij/zij ademt op uw levensadem,
En leeft bij U.
Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, 956
tekst: John L. Bell / vertaling: Andries Govaart / muziek: John L. Bell
Toen jij in mijn leven kwam
Toen jij in mijn leven kwam,
kwam ik pas echt tot bestaan.
Ik bloeide op, zag onze weg,
toen jij in mijn leven kwam.
Toen jij een heel ander bleek
– anders dan ik had verwacht –
trok ik me terug, mijn huid verhard,
toen jij een heel ander bleek.
Nu ik tegenover jou
sta in verwijtend koud licht,
het woord verlept, geen weg is waar,
sta ik geschonden voor jou.
We vallen nu uit elkaar,
toch draag ik je met me mee
een litteken, vuur in de huid,
zo vallen wij uit elkaar.
Het huis zonder jou is leeg,
ruimte vijandig en kaal.
Wie scheurt mij los, wie richt mij op
weg uit dit huis zonder jou?
tekst: Andries Govaart
De aarde snakt naar adem
R. Zend uw adem, wij komen tot leven.
Gemaakt uit deze aarde
zijn wij met haar verwant.
Wij groeten broers en zusters:
de maan, de wind, het land.
Wij gaan over de aarde,
zij draagt en duurt en voedt.
Wij lopen in verwondering
en proeven: het is goed.
Wij leven van de aarde
die ons is toevertrouwd.
Wij danken voor de schepping,
staan in voor haar behoud. R
Toch reiken wij naar sterren
en plukken zonder maat;
ontsluieren geheimen,
herscheppen grond en zaad
en lopen zo verloren,
is er een weg terug?
De aarde snakt naar adem,
zij raakt snel uitgeput.
De witte bergen smelten,
de grond wordt grauw en droog.
Gerooid worden de wouden
met storm en vloed als oogst. R
God, schenk opnieuw uw adem,
de geest die wijsheid schenkt,
die keert verharde harten,
het dor verstand doordrenkt.
Dan kiezen wij het leven
en delen zee en land
en ieder plukt de vruchten
van wat hij heeft geplant
De zon schijnt in het water,
de lucht klaart op, wordt licht.
De zee krioelt van leven,
de schepping uw gedicht. R
tekst: Andries Govaart / muziek: Christiaan Winter
Gij die ons hebt geschapen
Maak heel wat is gebroken
Gij die ons hebt geschapen
uit aarde, adem, woord,
die ons hebt uitgeroepen,
beginakkoord.
refrein
Maak heel wat is gebroken,
herstel in ons uw leven,
uw levenskracht.
De schaduw, de verblinding,
de koorts, de open wond:
verzoen me en verbind mij,
spreek mij gezond. R
Geef wie is uitgestoten,
geborgenheid ontbeert
een huis, een naam en warmte
en alle eer. R
Het huis dat wij bewonen,
ons lichaam in de tijd:
geef vrede alle dagen,
ook in de strijd. R
Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, 860
tekst: Andries Govaart / muziek: Rob Goorhuis
Als op het einde van de weg
Zegen
Als op het einde van de weg
een nieuwe weg zich ontrolt;
als we adem, woord en brood
hebben gedeeld, geproefd;
geef dat wij elkaar los kunnen laten
in vertrouwen op uw zegen,
dat wij weer lachen als we elkaar weer zien.
Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, 820
tekst: Andries Govaart / muziek: Christiaan Winter
Stem die de stenen breekt
Stem die de stenen breekt,
tijding in duistere nacht,
stem die in stilte spreekt:
Ik ben nabij, wees niet bang.
Sprak al voor nacht en dag
voordat ik woorden sprak,
stem die de schepping draagt:
Ik ben nabij, wees niet bang.
Rondom mij in verdriet,
dichtbij waar ik ook ben,
angst ondermijnt mij niet:
Ik ben het – dat is jouw stem.
Mocht ik de leegte zien,
dan delen wij ook die.
Ik zie en hoor je niet
en ben niet bang: Jij bent hier.
Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, 918
tekst: Anders Frostensen, bij Marcus 6,50
vertaling: Andries Govaart / muziek: Trond Kverno
Het leven verliest zijn glans
Lied bij de ziekenzalving
Het leven verliest zijn glans,
het vuur verdoft in de ogen.
De grond die ons draagt
beeft en schuift,
een schrille kreet van de vogel.
Maar jij zalft mijn handen, mijn hoofd,
behoedt mij voor dwalen.
Een vuur ben je, heilige grond,
lichtweg in het dal van de dood.
tekst: Andries Govaart / muziek: Toon Hagen ZG 8
Niet is het laatste woord gesproken
Niet is het laatste woord gesproken,
er klinkt een lied, al is het nacht.
Onzeker gaan wij lotgenoten,
op weg met wie ons samenbracht.
Wat komen zal is nog verborgen,
God weet, wat ons te wachten staat:
het stille licht, een nieuwe morgen,
waarmee ik mij verzoenen laat.
Wie als het water uitgegoten
de dorre grond tot bloeien brengt;
wie als de dauw daalt in de morgen
en schepping teer met licht doordrenkt,
leeft niet vergeefs, gaat niet verloren
in duisternis van iemandsland.
Een naam klinkt in het wuivend koren:
beloften van het nieuwe land.
Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, 818
tekst: Andries Govaart / muziek: Fokke de Vries
Zij gaan op naar de stad van de vrede
Zij gaan op naar de stad van vrede,
in de hemel komen zij aan
en verbaasd zullen zij door de poort gaan,
onbekend bestaan,
een nieuw leven in,
en zij zingen, zingen, ja zingen
een nieuw jubelgezang.
Zij zien terug op de groenende aarde
en bloeiende zomers zo vol,
Ze vergeten het kwaad en de kilte
van het oud bestaan,
van het leven toen,
en zij zingen, zingen, ja zingen
een nieuw jubelgezang.
Zij ontmoeten hun dierbare vrienden,
hun verwanten zo lang al gemist
en zij lachen en dansen en springen
met de engelen,
met de heiligen,
en zij zingen, zingen, ja zingen
een nieuw jubelgezang.
Zij ontmoeten de levende Here,
zien de Eeuwige, eindelijk thuis,
gaan in lichtlichaam op hem gelijken.
Vaste hoop was Hij,
nieuwe dag is Hij,
en zij zingen, zingen, ja zingen
een nieuw jubelgezang.
Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, 729
tekst: Britt G. Hallqvist en Oscar Ahlén
vertaling: Andries Govaart / muziek: Egil Hovland
Nieuw richt ik de aarde
bij Jesaja 65, 17-25
Nieuw richt ik de aarde, de hemel gaat open.
Nu planten we gaarden en plukken de vruchten,
genieten de smaak.
Voorbij is de wanhoop, het zinloos bewerken,
de schichtige ogen, het wachten, het vluchten
de schaduw des doods.
Wij bouwen ons huizen en wonen gegrondvest,
een boom die diep wortelt en raakt aan de wolken,
bestendige kroon.
De kinderen spelen, ze worden geboren,
en worden weer ouder, ontvangen nieuw leven,
een loot aan de stam
De ouden van dagen, ze gaan ongebroken.
Zij zingen als jongen van uw trouw en zegen
het levend bewijs.
tekst: Andries Govaart / muziek: Dirk Zwart
Dat je de weg mag gaan
dat je de weg mag gaan die je goed doet,
dat je opstaat wanneer je valt,
dat je mens mag worden in Gods ogen
en die van anderen.
Weet dat de aarde je draagt,
dat je gaat in het licht
en de wind je omgeeft.
Dat je de vruchten van je leven proeft
en gaat in vrede.
Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, p. 1335
tekst: Andries Govaart / muziek: Rien den Arend