Met elkaar naar kunst kijken is een spannende gebeurtenis.
Lukt het om in alle rust te kijken en niet onmiddellijk te interpreteren?
Is het mogelijk uit te wisselen wat ieder ziet en daardoor weer opnieuw te (leren) kijken.
Kun je elkaar vertellen wat je treft in een kunstwerk, wat je ontzet?
Het mooie van echte kunst is
dat het vaak raakt aan je levensverhaal
of misschien nog wel sterker, je ziel.
Wanneer je samen bent rond een kunstwerk
en je hebt de tijd en aandacht voor die ontmoeting,
dan kun je elkaar die levenservaringen vertellen.
Een methode daarvoor is beschreven in:
De kunst van het zien, Kunst in de geloofscommunicatie lees verder
Twe rozen en een doorn
paasdans
Kunst heeft vanouds ook een plek in de liturgie. In de oude kerken was veel te zien, de glas en loodramen, het rijkversierde hoofdaltaar, beeldhouwerk etc. Steeds weer stootte je op de spanning tussen onze pogingen het onzichtbare uit te beelden en de kale eerbied voor de Onuitsprekelijke. In de Janskerk in Utrecht hebben de Studentenkerk en Andries Govaart in de veertigdagen tijd het project ‘Tot op het bot’ georganiseerd, een geslaagd project rond kunst en liturgie. Een artikel in Speling daarover met foto’s: Twee rozen en een doorn